Als ik een nieuw document wil openen, valt mijn oog op een al geschreven document. Raroia staat er op. Een beetje onnozel open ik het document terwijl ik denk: “Ben ik al begonnen met schrijven dan.” De datum lijkt op…
rustiek Mo’orea
Ik stop bananen, stokbrood, broodbeleg, water, veel water en een zakje nootjes in de rugzak dat John op zijn rug zal meenemen. In mijn waterdichte tas gaat een halve liter water, fototoestel en een mobieltje. Even daarvoor heb ik mijn…
vriendelijke reuzen
vriendelijke reuzen Ik glij het water in, volg de gids op de voet. Geen moment. Geen minuut. Zelfs geen seconde wil ik van het schouwspel missen. Springen en spetteren met onze zwemvliezen is uit den boze. Uitdrukkelijk werd ons dat…
visserslatijn
Ik weet niet wat me overkomt. Sinds een paar dagen, struikel ik over visgerei. Alles uit de tas, het lag jaren in werkloos in een kast, is omgekieperd op de navigatietafel. De hengel is afgestoft en al het bruikbare nep-aas…
mooie momenten
Soms zeggen beelden meer dan woorden. Dus deze keer foto’s van mooie momenten en blijf ik lekker schommelen. Apataki verpleegsterhaaien:groot, snel en ongevaarlijk Tikehau Vogeleiland: Vogelgeluiden bij het slapen gaan, gedurende de gehele nacht en bij wakker worden. Heerlijk. …
Anse Amyot
Na de storm likken we onze wonden achter een klein koraalrifje binnen de lagune vlakbij de noordpas van Fakarava. Op een kapotte zonnepaneel na is alles heel gebleven. Toau is de volgende atol waar we naar toe gaan en willen…
stevige zuidwester
Net wanneer ik besloten heb geen verhaal te schrijven over Fakarava, gebeurt het. Het is tegen half zes in de namiddag. John heeft net koffie voor hemzelf ingeschonken en alle ingrediënten voor het avondeten uit de koelkast gehaald. Ik zit…
boodschappen
Pieeep! Nee hè, ik krijg het antwoord apparaat. Ik vertel wie ik ben, waarvoor ik bel en hang maar weer op. Na een half uur bel ik nog maar een keer. Met hetzelfde resultaat. “Dat schiet zo niet op.” zeggen…
onverlaten
We zijn nog niet uitgestapt of Stephen, de politieman staat al voor onze neus. Nerveus vraagt hij wat we komen doen. Hij had ons niet meer verwacht en gedacht dat wij allang Kauehi hadden verlaten. “Vous n’avez pas quiter Kauehi?”…
vurige ontmoeting
“Ze willen ons uitroken, geloof ik,”zegt John. John en ik zitten op de verste uithoek van de boot in de schaduw en de wind. En nu dus ook in de rook. Verschillende opruimvuurtjes branden op het eiland en de wind…