RHAPSODY

Het is bijna 5 mei !! Onze officiële vertrekdatum! Zo´n 5 jaar geleden uitgekozen als punt op de horizon om naar toe te werken. De weersvooruitzichten zijn geweldig. Heerlijk zonnig met oplopende temperaturen en een mooie wind. Dit moest gewoon zo zijn.

Woensdag 4 mei lagen wij heerlijk in Haarlem te wachten op het konvooi vanaf de Kaag. 15 boten gaan met ons mee (of wij met hen). Wat een feest om al die zeilboten door het Spaarne te zien varen. Vrienden en kennissen van de winter- en zomeravondwedstrijden op de Kaag.

De stemming zat er goed in en de boten hebben goed gefoerageerd bij de Vomar. Ideaal zo’n supermarkt aan de kade. Allerlei lekkere hapjes en drankjes zijn menig boot ingesleept. Na een nachtelijke tussenstop in de haven van IJmond zijn we ’s morgens op weg gegaan naar IJmuiden. YES! Het is 5 mei 2016! Zolang naar toegeleefd en nu is deze speciale dag een feit.

In verte zagen we ze al staan. In groen en rood:Hugo, Eline, Lars en Pieter al zwaaiend met de Nederlandse vlag voor de sluis. En ook Johns lieve ouders met Jolande en Piet. Dit zijn beelden die voorlopig op mijn netvlies staan. Snel afgemeerd om de laatste dikke knuffels in ontvangst te nemen en vooral te geven.

Na de sluis stonden ze er ook…. Hoe lang kunnen we blijven zwaaien…. Hoe lang duurt het voordat de tranen weer opgedroogd zijn….

De tocht naar Texel was eindeloos mooi. Blauwe lucht, blauwe zee en vol met witte zeilen.. Mooier kan het leven toch niet zijn? Samen eten met vrienden en familie na een dag zeilen en rosig aan tafel gaan op de Grawin, maakt het leven nog completer.

’s Ochtends om 7uur vertrokken we weer richting de sluis bij Den Oever om vervolgens naar de Broekerhaven verder te gaan. Ook nu een zonovergoten dag en heerlijk lopend windje… We wanen ons al in verre oorden.

De verhalen zijn sterk, gezellig en smakelijk tijdens het borrelen op de Kingfisher als we afgemeerd liggen en de haven even geheel van ons is.

De grootste verrassing kwam na het eten. Rien, Joke, Jan en Jacq hadden het een en ander bedacht. Ook nu staan we in de belangstelling en laten het gebeuren.

We zijn fantastisch toe gezongen met een echt zeemanslied begeleid door Hans op de Ukelele en Rien op de fluit. Onvergetelijk. Zo ook de cadeaus en een belofte om gezond en wel terug te keren en daarbij een mooie fles champagne leeg te

drinken die nu dichtgetimmerd  bewaard wordt tot de dag van onze terugkomst. En 1 die bij onze bucketlist hoort Het was top! THX!

En dan wordt het zaterdag. Tijd om afscheid te nemen van deze groep mensen. Mensen die we de afgelopen jaren hebben mogen leren kennen en deel uitmaken van ons leven in Nederland. Hier en daar nog wat lekkers en handige dingen toegestopt gekregen zoals stroopkoeken en coconut-oil. Na zoenen, knuffels en goede behouden reis en goede vaart toegewenst gekregen, moeten we nu echt ook afscheid nemen van Jan en Jacq… . Ik merk dat het me niet eenvoudig afgaat, het loslaten van het leven hier. Kunnen we ook op reis gaan zonder dit…. Het antwoord is natuurlijk nee. Bij een nieuw begin hoort ook een afscheid. Tjonge, wat zullen we jullie missen… en alle anderen die ons op de kades  hebben uitgezwaaid.

 “Collect moments not things”