Het duurt even voordat we vrij gevaren zijn van het eiland en haar invloed op de wind. Maar als de zeilen eenmaal staan, gaan we hard. Zo’n 7,5 knoop per uur. Ik reken me rijk. Niet in 4 maar in…
tegendraadse zeiltocht
Als ik een nieuw document wil openen, valt mijn oog op een al geschreven document. Raroia staat er op. Een beetje onnozel open ik het document terwijl ik denk: “Ben ik al begonnen met schrijven dan.” De datum lijkt op…
visserslatijn
Ik weet niet wat me overkomt. Sinds een paar dagen, struikel ik over visgerei. Alles uit de tas, het lag jaren in werkloos in een kast, is omgekieperd op de navigatietafel. De hengel is afgestoft en al het bruikbare nep-aas…
mooie momenten
Soms zeggen beelden meer dan woorden. Dus deze keer foto’s van mooie momenten en blijf ik lekker schommelen. Apataki verpleegsterhaaien:groot, snel en ongevaarlijk Tikehau Vogeleiland: Vogelgeluiden bij het slapen gaan, gedurende de gehele nacht en bij wakker worden. Heerlijk. …
Anse Amyot
Na de storm likken we onze wonden achter een klein koraalrifje binnen de lagune vlakbij de noordpas van Fakarava. Op een kapotte zonnepaneel na is alles heel gebleven. Toau is de volgende atol waar we naar toe gaan en willen…
stevige zuidwester
Net wanneer ik besloten heb geen verhaal te schrijven over Fakarava, gebeurt het. Het is tegen half zes in de namiddag. John heeft net koffie voor hemzelf ingeschonken en alle ingrediënten voor het avondeten uit de koelkast gehaald. Ik zit…
boodschappen
Pieeep! Nee hè, ik krijg het antwoord apparaat. Ik vertel wie ik ben, waarvoor ik bel en hang maar weer op. Na een half uur bel ik nog maar een keer. Met hetzelfde resultaat. “Dat schiet zo niet op.” zeggen…
vurige ontmoeting
“Ze willen ons uitroken, geloof ik,”zegt John. John en ik zitten op de verste uithoek van de boot in de schaduw en de wind. En nu dus ook in de rook. Verschillende opruimvuurtjes branden op het eiland en de wind…
confinement
“Hier ligt de bodem nog vol met koraal, daarna helemaal niets meer. Ook niet te ver door varen dan is er weer 1 en die zit niet diep genoeg. Ik zou nu het anker laten vallen,”schal ik door de handmarifoon.…
andere tijden
Langzaam stuur ik Rhapsody naar voren. Tegelijkertijd haalt John de ankerketting in. Het is vroeg in de ochtend, windstil en op een late kraaiende haan na rustig in de baai van Atuona op Hiva Oa. “We zijn los,”roept John. Ik…