Het duurt even voordat we vrij gevaren zijn van het eiland en haar invloed op de wind. Maar als de zeilen eenmaal staan, gaan we hard. Zo’n 7,5 knoop per uur. Ik reken me rijk. Niet in 4 maar in…
boodschappen
Pieeep! Nee hè, ik krijg het antwoord apparaat. Ik vertel wie ik ben, waarvoor ik bel en hang maar weer op. Na een half uur bel ik nog maar een keer. Met hetzelfde resultaat. “Dat schiet zo niet op.” zeggen…
vurige ontmoeting
“Ze willen ons uitroken, geloof ik,”zegt John. John en ik zitten op de verste uithoek van de boot in de schaduw en de wind. En nu dus ook in de rook. Verschillende opruimvuurtjes branden op het eiland en de wind…
confinement
“Hier ligt de bodem nog vol met koraal, daarna helemaal niets meer. Ook niet te ver door varen dan is er weer 1 en die zit niet diep genoeg. Ik zou nu het anker laten vallen,”schal ik door de handmarifoon.…
andere tijden
Langzaam stuur ik Rhapsody naar voren. Tegelijkertijd haalt John de ankerketting in. Het is vroeg in de ochtend, windstil en op een late kraaiende haan na rustig in de baai van Atuona op Hiva Oa. “We zijn los,”roept John. Ik…