Het is 7 uur in de morgen. De zon brandt al fel aan de ochtendhemel. We tuffen met de dinghy door de vaargeul langs het schaars aanwezige koraal in de Markiezen. John zet mij af op het strand. Hij vaart…

Het is 7 uur in de morgen. De zon brandt al fel aan de ochtendhemel. We tuffen met de dinghy door de vaargeul langs het schaars aanwezige koraal in de Markiezen. John zet mij af op het strand. Hij vaart…
Het is ons gelukt. We liggen in een prachtige baai bij Hakatehau van Ua Pou. Weliswaar niet bij het plaatsje waar het festival gehouden wordt maar wel bij het eiland en op tijd. Nog een week wachten en dan begint…
Het is amper 8 uur en de zon staat al flink te branden op mijn hoofd. Op houten blokken met een stuk T-shirt in mijn hand sta ik de witte rand van Rhapsody te poetsen. Bijna klaar.Drievierde van de bootrand…
Ik houd niet van bonbons. Je weet immers nooit wat je krijgt als je willekeurig eentje uit de doos pakt. Het zijn er maar een paar die ik echt lekker vind. De rest kwijnt weg om waarschijnlijk een paar maanden…
Ik schrik wakker door het starten van de motor. Direct zit ik rechtop. Althans dat probeer ik. Maar elke kleine beweging doet me pijn. Onzichtbaar ducttape houdt me in bedwang. Vastgezet. Gevangen door de slaap. Als een blok ben ik…
Mijn benen bewegen zich log en zwaar door het water. In mijn hand heb ik een stukje oud koraal om grijpgrage kuitenbijters op afstand te houden. Ik hoef echter niet zoveel te vrezen. Het formaat dat stoer op me af…
Ik kijk aandachtig door de verrekijker en probeer de situatie in te schatten. De Garuae pas, de doorgang van het atol, Fakarava is breed. Het ziet er zo op het eerste gezicht rustig uit. De golven zijn gelijkmatig en lijken…
Mijn handen jeuken. Het huis waar ik zojuist naar binnen gestapt ben, ligt vol met natuurlijke materialen. Varens, yuka-achtige bladeren in vele maten en groentinten. Grote palmbladeren worden door het huis heen naar de andere kant gesjouwd. Waar snelle handen…
“whAda, whAdaaah!” Ergens vaag hoor ik Johns door het water vervormde stem. “Dwhaar!”Ik volg zijn wijsvinger en kijk om. De schrik slaat me om mijn hart. Ik kijk regelrecht in een grote bek. In a split second realiseer ik me…