Kuna Yala heeft bijna 400 eilandjes. Voor elke dag een ander eiland. Verreweg de meesten zijn onbewoond. Sommigen zijn niet meer dan een paar palmbomen groot en steken net boven de zeespiegel uit. Een aantal daarvan is al verdwenen. Opgeslokt…

Kuna Yala heeft bijna 400 eilandjes. Voor elke dag een ander eiland. Verreweg de meesten zijn onbewoond. Sommigen zijn niet meer dan een paar palmbomen groot en steken net boven de zeespiegel uit. Een aantal daarvan is al verdwenen. Opgeslokt…
Water, groente, fruit en internetverbinding. Dat zijn de 4 belangrijkste zaken wat ons op dit moment bezig houdt. Water kunnen we zelf niet maken omdat de kwaliteit om ons heen niet okee is. We snakken naar een goede regenbui om…
Isla Pinos is het eiland waar we beginnen met het aaneen rijgen van een lange ketting. Elke kraal die we oppikken, staat voor een waypoint in het boek van Bauhaus. Het draad is onze route. Net zoals de dame die…
Onze tocht van Suledup naar Mulaputu is niet lang wel intensief. Vijf mijl varen tussen riffen en ondieptes van Niadup door. De zon schijnt goed en bij de ondiepste plekken staat John dit keer op de voorpunt. Ik meet 3,5m…
“No problemo,” roept de Guna indiaan vanuit zijn houten cayuco naar ons toe. Terwijl hij dat zegt, geeft hij met zijn arm aan hoe we moeten varen. Met een boog om het rif heen. We liggen voor de inham bij…
Gelukt! Het is gelukt om ons na drie weken los te maken van de ankergrond bij Sapzurro. Een waterig zonnetje staat aan de hemel. De moter pruttelt gestaag hetzelfde ritme. Als de wind een beetje opsteekt, zetten we het voorzeil…
Flitsend. Zo kun je onze zeiltocht van 80NM naar Sapzurro wel noemen. Niet alleen vanwege onze snelheid; na zo’n 14 uur komen we ‘s morgens rond 7 uur de baai van Sapzurro al binnen. Nee, flitsend, omdat gedurende de hele…
“No, no, perro!” waarschuwt de man. Ik kijk niet begrijpend om. We hebben net van deze zelfde man toestemming gekregen om onze dinghy op zijn privéstrandje neer te leggen. Met mijn vingers maakte ik loopbewegingen om duidelijk te maken dat…
Lang blijft Colombia verborgen achter een dikke laag vochtige lucht. Het eerste wat op mijn netvlies verschijnt zijn wolkenkrabbers. “Wolkenkrabbers?” John en ik kijken elkaar aan. Op de landtong Boca Grande staan talloze wolkenkrabbers. Heel even denken we New York…
Daar zit ik dan. Op de grond van onze kajuit. Het enige comfort komt van mijn comfortseat. Daar is dan ook alles mee gezegd.Het is voor dit moment de beste plek. Ik heb net op de plotter gekeken en goed…