RHAPSODY

We liggen  nu een week in Enkhuizen. Vrijwel elk straatje en winkel kennen we nu.  De bimini is klaar. Andre van UK-devriessails heeft goed werk afgeleverd. We kunnen nu schaduw creëren waar we maar willen door  zijflappen die we er aan of af kunnen ritsen. Dit is de laatste grootse aanpassing. Niet de mooiste vinden wij.. alhoewel … we krijgen juist veel positieve reacties   van andere zeilers. Rhapsody is er klaar voor. Onze blik staat gericht op  de verre horizon.  Het  weerbeeld houden we gespannen in de gaten. Wanneer gaan we echt op weg richting Engeland en verder …

Het lijkt nog even te duren. De wind komt voorlopig uit het zuidwesten. Dat geeft ons tijd.. Tijd om inkopen te doen en nog meer inkopen te doen. Nog even gauw langs familie te gaan. Nog even  bij  ons aan boord komen  nu het nog met de auto kan.  Nog even genieten van de kleine vrolijke mannetjes. Nog even een voorlopige laatste dikke knuffel. Hoe waardevol zijn die momenten …. Ik neem de herinneringen in ieder geval mee op reis…

Vooruit nog even een terugblik van  “onze vakantie” en ons leven aan boord. Lees of bekijk de  plaatjes. Net waar je zin in hebt!

De reis naar Denemarken is bedoeld om te wennen aan het bootleven, het uitproberen van voorzieningen en de laatste klussen te doen. Door het mooie weer hebben wij ons maar al te graag laten verleiden tot vakantie vieren.. Denemarken is een prachtig land. Het wordt omschreven als kneuterig. Relaxed is een betere omschrijving. Puur is ook een mooie. Het leven lijkt daar simpel en minder gecompliceerd. Zeilen is paradijselijk;  langere  en kortere tochten , ankeren of een haventje in duiken. Het kan allemaal.

Na de grote wereldstad Kopenhagen hebben we meestal wat kortere tochten gemaakt en vooral ook de ankerplekken opgezocht.

De haven op het eiland OmØ beloofde ons  WIFI verbinding.  Maar die “comes and goes”. De veerdienst bracht het naar de haven maar nam die verbinding dus ook weer mee. Gelukkig lag deze na half 10  ’s avonds in de haven….

In veel havens is contant betalen de enige manier om een overnachting te betalen. dat vraagt enige flexibiliteit en creativiteit. Zo hebben we in Lundeborg bij een restaurant gepind. In Marstral met een combi van euro’s en Deense kronen betaald. Een betaalautomaat is superhandig. Je kunt deze namelijk ook als pinautomaat gebruiken door een havenkaart te kopen. Deze op waarderen en vervolgens de kaart weer in te leveren. Je krijgt dan alles in contant geld terug. In een plaatsje in Duitsland zijn naar een plaats verderop gefietst om geld te pinnen. Dit is vast een voorproefje wat we wellicht nog meer gaan tegenkomen en we aan ruilhandel moeten gaan denken.

Dat we de hele dag “gewoon thuis” zijn, begint te  wennen. We hoeven nergens op tijd te zijn want we zijn dus al thuis.  Het geeft  een enorm gevoel van vrijheid en geborgenheid.

We hebben ook  niet helemaal stil gezeten.

In Klintholm hebben we een paar dagen gelegen. De wind liet het wat afweten en het uitzicht  op 8 à 9 uur  motoren leek ons niets. We hebben het wel geprobeerd en zijn weer teruggegaan nadat we de mooie kliffen van MØN hadden gezien.

Een aantal klusjes zijn uitgevoerd zoals de buitentafel. We hebben nu een prachtige zelfgemaakte beweegbare tafel. Met dank aan Frank die er een mooie rand om heen gemaakt heeft.

De buitenkraan is inmiddels ook helemaal gemonteerd. Nu kunnen we  de temperatuur van het water regelen zonder naar binnen te hoeven. Het is nog niet uitgeprobeerd.  Dat  zou gebeuren op een  ankerplek. Als ik die avond  al mijn spullen wil pakken , varen uit de haven verdacht veel zeilboten tegelijkertijd  uit.  “Het zal toch niet”, denk ik. Regelmatig komen ze onze richting uit. Jawel,  het is een zeilwedstrijd. Zo’n 30m bij ons vandaan  ligt de wedstrijdboei  die ze een aantal keer moeten ronden. Het is gebleven bij mijn haren wassen..

De handkraan is vernieuwd.  Geen lekkage meer in het kastje eronder.

Klittenband  is aangebracht zodat de kussens van de bank tijdens het zeilen blijven liggen.

De navigatieverlichting is vervangen door nieuwe ledlampjes op OMØ.

Een brandstoffilter op een zodanige plaats gemonteerd dat deze zeer eenvoudig te vervangen is.

Elke klus zorgt ervoor dat de boot veranderd in een werkplaats met overal gereedschap.

Het is gek. Je denkt dat in zo’n kleine ruimte alles gemakkelijk terug te vinden is. Niets is minder waar. We hebben al de tip gekregen om alles op te schrijven waar het ligt.. John weet meestal wel waar en wat hij heeft weggelegd.  Ik ook. Het probleem ontstaat wanneer we in elkaars opgeruimde zooi gaan rommelen. Dan ligt het ineens anders..en weten we het allebei  niet meer. We zijn ons ook aan het beraden of sommige kasten  anders ingedeeld kunnen worden zodat het praktischer wordt.

De was is ook zoiets. In Malmo krijg je 3 uur de wasruimte tot je beschikking met een code. Daarna kan je er niet meer in omdat de code niet meer werkt. Er staan 2 wasmachines en 2 drogers. We hebben 3 wassen.. Het is   een organisatie van hoge orde om deze 3 wassen te draaien en te drogen. John heeft thuis altijd  de was gedaan. Nu sta ik voor een beschrijving in het Zweeds uit te vogelen hoe een machine werkt. De wekker wordt gezet om  het tijdschema in de gaten te houden.  De derde was drogen is een klein probleempje  maar is opgelost als ik mezelf opsluit en daar blijf (1 uur!) want eruit kun je altijd.. Zo gezegd zo gedaan.. De ene droger werkt echter niet zo goed en is er meer tijd nodig.. Geeft niet ik heb wifi en mijn telefoon als plots de deur opengaat en een man zijn was wil doen.. Sta ik in dat hok met een vreemde man in zijn tijd mijn was te doen.. ik weet waar zijn boot woont .. en hij kan heel boos worden hebben we vanmiddag gemerkt. Ik doe zo aardig mogelijk  en kan hem gelukkig helpen met zijn was.. Pff  mijn  was kan in de droger blijven .

In Rendsburg heeft John een zwaarder anker  op de boot gezet.  Hier in Enkhuizen  hebben we deze extra goed kunnen uit proberen. Op “Blue Monday”( = 20-6-2016, veel wind met harde windstoten met  overvloedig veel regen) liggen we achter het anker te gieren. Rhapsody blijft verder op haar plaats! Dat is een hele geruststelling want ankeren zullen we heel vaak gaan doen.

Op tafel komt een kladblok te liggen waar we alles gaan opschrijven wat we nog nodig hebben. We denken namelijk dat we alles kunnen onthouden  en vergeten het toch.  Nu nog alles opschrijven.

Het vissen wil nog niet zo lukken. John heeft per toeval een vishengel gevonden bij de vuilnis en lijkt nog goed te zijn. ( Het is vast van een gefrustreerde visser geweest). Welk kunstaas we nodig hebben, is de grote vraag. In de vissportzaken hangt genoeg materiaal . Maar ja, welke is de meest geschikte? Dat gaan we nog verder uitzoeken. Inmiddels heeft John voor zijn verjaardag  The Cruiser’s Handbook of Fishing gekregen en wat kunstaas van zijn zus voor zijn verjaardag.

En natuurlijk de site bijhouden. Wat schrijven we wel en  wat niet. Wisten jullie al dat je je kunt aanmelden voor de nieuwsbrief? Je krijgt dan direct het bericht via je mail. Je kunt dat vinden op de linker sidebalk. Wees welkom aan boord!

Zo slinkt de lijst langzaamaan en wordt vast weer aangevuld voor nieuwe.

Trossen los, hijs de zeilen en gaan!

-Susan-