RHAPSODY

We hadden hem verwacht: de storm. We hebben hem ook gekregen.  We liggen   nog steeds in Portosin.   Er liggen wel  7 Nederlandse boten in afwachting van deze storm.   Vanaf een uur of 2 gaat het steeds harder waaien. Schuimkoppen op het water. De steeds hoger wordende golven weerkaatsen tegen de kademuur. De drijfsteigers golven met de klotsende deining mee. Te vergelijken  met een hangbrug waar iemand op staat te springen op het moment dat  ik er rustig over heen wil gaan. Blijven staan of lopen is dan een hele toer. “Als het golft dan golft het goed” De haven is in rep en roer. Waar nodig helpen we elkaar en wordt er meegedacht hoe we de boten het best vast kunnen leggen. Extra stootwillen en  lijnen worden belegd. De lijnen kraken en trekken. De wind giert door het want. De gehele haven is veranderd in een dansende massa.  ’s Middags meten  we windkracht 7.

’s Avonds tikt tie zelf de 10 aan. De wind lijkt maar niet af te willen nemen. Ook woensdag waait het flink. Hoe ruig zal het op zee zijn? We blijven nog een dag liggen.  Een voordeel  van  ergens langer verblijven, is dat de stad meer eigen wordt. De weg naar  supermarkt en bakker voelt  ondertussen vertrouwd. Bovendien is er tijd om de omgeving  lopend te verkennen. Wat John en ik graag doen.

’s Morgensvroeg om de ergste hitte voor te zijn, vertrekken we z’n drietjes (Hans van de Ikinoo gaat ook mee) voor een tocht door bos en dorp. De paden zijn eeuwenoud. De boerendorpse  taferelen vermoedelijk ook. Uien liggen te drogen. Boontjes worden gedopt. Kippen rennen rond. Straatjes geveegd en de was drogend in een serene stilte.

’s Middags snuif ik brandlucht op .  Dikke rookwolken vullen de schone  blauwe hemel en maken hem  vuil geel.  Ergens in de verte  zie ik waar de rookwolken ontstaan. Ons uitzicht gaat inmiddels schuil achter een sluier van rook. De brandlucht zit in elke porie.  Zelfs mijn smaak is aangetast en proeft chemisch. In de boot ruikt het naar een openhaard. De ondergaande zon  die avond is een dramatisch schouwspel. Het doet mij pijn dat een stuk natuurgebied in vlammen op gaat.   Zeker als ik hoor  dat de brand  vermoedelijk aangestoken is.  Misschien wel het stuk waar we gister gelopen hebben.  De enorme hitte en wind van de afgelopen dagen is uniek. Het past niet met het normale weerbeeld; mist. Juist deze wind bemoeilijkt nu het blussen.  Gelukkig zijn wij omringd door water. Met die gedachte val ik in slaap met  1 neusgat  en 1 oor wijd open….

John schrijft om de paar dagen een verslag naar zijn ouders. Dit verstuurt hij  via de SSB-zender. Heel wonderlijke techniek die fantastisch werkt. Ik laat jullie het verslag lezen die John geschreven heeft over ons  vertrek uit Portosin.

Ahoy,

Datum: 12-08-2016 Positie: Playa del Coroso Spanje

Afgelegde afstand na vertrek uit Nederland: 1140Nm gemiddelde snelheid 5.4kn

Donderdag 11-8-2016

´s Morgens als we wakker worden stinkt alles naar de rook en liggen er op de boot en in de boot roetdeeltjes. Afgelopen nacht zijn er dikke rookwolken overgekomen. Door de dikke rook geen vallende sterren gezien. Wel een spectaculaire zonsondergang. Die ziet er door de rook toch anders uit!

Na dagen in de haven te hebben gelegen is het dan tijd om te vertrekken. Er wordt weinig wind voorspeld dus waarschijnlijk 35Nm motoren. Na het ontbijt neemt de wind die ons dagen in de haven hield verder af. Er staat dan nog ongeveer 13 knopen en besluiten we te vertrekken. Mogelijk kunnen we de eerste paar uur nog zeilen. Snel afscheid van de boten waar de  afgelopen dagen mee in de haven hebben gelegen. Waarschijnlijk komen we ze de komende tijd wel vaker tegen. Buiten de haven staat toch  nog meer wind dan voorspeld. Ik dacht dat is nog een plaag stootje. Een rif in het zeil vind ik niet nodig. De wind zou in de loop van de dag afnemen. De zeilen omhoog en koers voor de wind gaan we richting de volgende ría. Al snel neemt de wind verder toe in plaats van af. Maar voorlopig gaan we voor de wind dus is dat niet z’n probleem. De wind zou immers in de loop van de dag  afnemen naar 3Kn. Tussen de bergen (een versmalling) kan altijd iets meer wind staan. Dus als we daar voorbij zijn zal de wind wel afnemen. Maar dat deed de wind niet. Mmm,beter toch een rif in het zeil kunnen zetten. Nog ff afwachten wat de wind gaat doen. We kiezen hierbij een koers die goed te zeilen is. Ondertussen kijken we naar blusvliegtuigen die op zee water scheppen. Het waterscheppen zelf zien we door de dikke rook niet. Wel zien we hoe de vliegtuigen  in een duikvlucht naar beneden gaan en weer uit de rook omhoog komen. Ook zien we hoe ze het water op een brand in de bergen uitstorten. Na verloop van de tijd neemt de wind af naar 14 knopen. Dat wordt lekker zeilen! Genua vol bij gezet gaan  we met een flinke gang richting onze eindbestemming. Alles wat we niet hoeven te motoren is meegenomen, zeggen we tegen elkaar. Een uurtje later nam de wind weer toe met uitschieters van 34knopen. Eerst de genua deels in gerold en weer even een koers gevaren die comfortabels was. De wind zou maar 3 kn zijn toch! We hebben hier wel vaker meegemaakt dat de wind even veel harder is dan daarvoor. De wind blijft echter staan. We raken hierdoor verder van koers. We besluiten toch maar een rif te zetten. Dus het laatste stukje Genua ingerold, motor gestart, kop in de wind,grootzeil een stukje laten zakken, de boel vast zetten, grootzeil weer hijsen en zeilen maar weer. Voor harde wind hebben we ook een kleiner voorzeil, de kotterfok.  Deze hebben we dan ook nu maar gebruikt. Ha dat zeilde een stuk beter. We konden weer terug naar onze oude koers. Vlak daarna nam de wind toch af.  Mmmmm.

Eerst maar even lunchen en dan overstag en dan kijken we wel verder. Maar het duurde steeds langer voor we bij het punt zouden zijn waar we overstag zouden gaan. We worden met gemak ingehaald door een boot met vol zeil?? Heeft die geen harde wind gehad? We dobberen nog even door en gaan dan overstag. Toen zat er helemaal geen gang meer in dus snel de genua uit en kotter fok ingerold. Met die zeilvoering ging de Rhapsody weer lekker.  Al met al een lekkere zeildag na 5 dagen haven liggen en een voorspelling met GEEN WIND!

Aan gekomen op de plek van bestemming lagen we niet meer in de rook maar keken we op een bosbrand. Even later vlogen blusvliegtuigen af en aan om de brand(den) te blussen. Spectaculaire beelden van vliegtuigen die hun water over de brand uitstorten. Toen de rook af nam en wij dachten ze hebben het onder controle, verdwenen de blusvliegtuigen. Al snel zagen we dat de brand weer aanwakkerde. ‘s Avonds toen het donker werd kon je de vlammen goed zien. Dit zou nog wel even blijven branden. We gingen naar bed. Voor het kijken naar de vallende sterren hebben we de wekker gezet. Het was heiig maar recht boven onze boot waren de vallende sterren toch waar te nemen. De brand op de berg was heel goed waar te nemen.

Groetjes, Crew Rhapsody.

In ría de Arouso blijven we niet zo lang. Ikinoo en wij gaan nog steeds samen op.   Een mooie gelegenheid om  het spel dat we bij ons afscheid hebben gekregen te spelen tijdens een borrel.  Erg leuk by the way. Helaas voor ons. Zowel  “Mens-erger -je-niet “ en dobbelen  zijn gewonnen door Hans en Sonja. Dit vraagt om een revanche.

“Wie veel meemaakt, kan veel verhalen”

– mam John-