Ik kan het bijna niet geloven maar het staat er echt: Do not panic. Call 211. Op dit eiland Tobago, of all places, staat een indrukwekkend groot waarschuwingsbord. Het bord komen we talloze keren tegen voornamelijk bij stranden. Worden we…
van Bruin naar Blauw
Iets minder dan drie dagen en drie nachten hebben we over onze tocht naar Tobago gedaan. Het zou nog sneller gekund hebben maar dan zouden we buiten kantooruren op onze bestemming aankomen. Daarbij hoort een boete van $50,-. De laatste…
Ondanks? Dankzij!
“Jij hebt zeker Surinaams bloed, jongen?” Een oude museumsuppoost in fort Zelandia spreekt John aan. “Ik? Nee, hoor maar ik voel me hier wel thuis.” “Ah. Ik zie het aan je lopen en bloed liegt niet, mijn jongen.” We waren…
It’s a jungle out there…
Plons! Aarzelend zet ik mijn voet in het ondiepe water. Ik zie niet precies waar. Het is half 8 en donker. Plons! Ook mijn tweede voet raakt een onbekende bodem. Dit is de plaatselijke wasplaats van Pikien Santi. Vanmiddag werd…
“Er is zoveel te doen”
“Vandaag uit Praag een kattebel, want er is zoveel te doen. En morgen, als de postbode mijn huis weer heeft gevonden. Dan stort ze mijn hart vol met al het liefs uit Londen.”Ik hum het liedje in mezelf. Er is…
Fiti A Wan: Samen een!
We razen met zijn zessen met gids en chauffeur over de highway richting het zuiden. Al uren zie ik niets anders dan asfalt onder ons door rollen. Ik hobbel continue op en neer door de grote kuilen en de soms…
“What comes down…”
“Een boom! Stop! Er ligt een boom op de weg!” roep ik vanaf het midden op de achterbank naar voren. Henk stopt de 4wd. Hilda en ik stappen uit de auto. John wordt losgelaten vanaf zijn comfortseat uit de achterbak.…
No spang in Suriname
Tweeënhalve week zijn we nu in Suriname en nu pas tijd. Tijd om een blog te schrijven. Vanuit Nederland werden we al toegezongen: “Het is stil aan de overkant.”Na no stress van de Kaap Verden leven we nu met no…
Dagboek van Oceaanvaarders
Dag 16/17 positie om 12.00UTC na 25 uur varen:5.56’42NB en 55.09’70 WL Afgelegde NM:52 Nog 0 te gaan we zijn op onze ANKERPLEK: Visserskampen! “Mamamee mamasee. Die handjes in die lucht! Mamamee mamasse sweet melody” Surinaamse klanken schallen hard uit…
Voorbereiden in het kwadraat
“Ola!” hoor ik roepen. Achterons liggen Tineke en Henk (Zanzibar). John steekt zijn hoofd naar buiten. “Goedemorgen,” roept John vrolijk terug. We klauteren allebei naar buiten. “We hebben andere plannen,” zegt Henk. “Wij gaan niet naar Suriname.” “Wat?!!?Niet naar Suriname”…